ARKTIAR KRONIKAK 4. ATERPEETAKO BIZITZA

 

ARKTIAR KRONIKAK 4.

ATERPEETAKO BIZITZA

Suediar Laponiako aterpeak egurrez eraikitako borda multzoak dira, mugagabetasun zurian galdutako herritxoen antzera. Eraikin bat zaindarientzat, eta bizpahiru mendizaleentzat, bakoitza ondo horniturik bere sukalde propioaz, egurrezko berogailuaz eta 25 l-tako bidoi pare bat urez. Beste etxola bat komuna izaten da, eta zenbaitetan azkeneko bat sauna bezala egokituta dago.

Zein atsegina den sutondoan esertzea ibilaldiko nekeak amaituta! Baina erosotasun hauen ordainean, bidaiariarengatik espero izaten da alde egin aurretik behar bezain beste sutarako egurra ebakiko duela, aizkoraz nahiz zerraz, eta gastatutako ura berrituko duela. Horretarako bidoiak garraiatu beharko ditugu ur putzuraino, batzuetan nahiko urrun. Aintzira edo erreka baten azalera izoztuan zerratutako zulo bati esker bidoiak bete eta gero arrastaka bueltan ekarriko ditugu. Zeregin horietan, eta sukaldeko lanetan, arratsaldea aise pasatzen da, eta konturatzerako iluntzen du. 

Zaindarien bizimodua Piriniotako eta Alpeetako zaindariena baino erosoagoa dirudi, baldintza klimatikoez ahazten bagara behintzat. Nahiz eta zenbaitetan janaria saltzen duten, aterpe hauetan ez dira ez afaririk ez bazkaririk ezta gosaririk ere zerbitzatzen, eta bidaiari bakoitzak otorduen ardura bere gain hartu behar du. 

Sarritan ongietorria emateko zaindariek basafruituez eginiko ardo moduko bat eskaintzen digute, bero zerbitzatzen dena eta primeran sartzen dena. Eta beti, hutsik egin gabe, oheratzeko garaian agertzen dira gure bordatxotik dena txukun eta behar bezala dagoela ziurtatzeko: gasaren giltza itxita, etab. 

Horietako bisita batean ia bete-betean harrapatzen gaituzte! Etzazue sekula santan sardina lata itxi bat utzi gori-gorian dagoen egurrezko berogailuaren txapa gainean! Ondorioak lehertzeko modukoak izan daitezke! Harvey Keitel-ek “Pulp Fiction” filmean hilketa baten eszenatokia garbitzen erakutsi zuen trebetasunaren parekoa erabiliz, ordea, gauza izan ginen zerrikeri guztia jasotzeko zaindarien ikustaldiaren aurretik. Zipriztinak sapairaino iritsiak ziren, alajaina! Ikustekoa zen sudurrak zimurtuz zer nolako harridura begiradak botatzen zituzten zaindariek, eskabetxe eta sardinen usain sarkorraren iturria ezin aurkituz.

Eguna amaitutzat ematen dugu. Joseba eta Igor bordaren berotasun goxoan geratzen dira, eta besteok gau hotzera ateratzen gara, gure kanpin denda eta lo-zakuaren bila.  

   

Patxi Aiaratik